Lots of kicks on Route 66 ( Austin, Fort Worth, Santa Fe )

Austin was bedoeld als doorreisstadje, maar je raadt het al, flexibel als we zijn werd het toch iets langer. We zijn drie dagen gebleven in deze Texaanse studentenstad die bekend als ' the blue spot in a red county'. Dit wil zeggen dat Austin wel Obama-oriented is in tegenstelling tot de andere rechtse rakkers van Texas. Volgens de lieve dame van het visitor center is dit te verklaren door het feit dat Austin een universiteitsstad is 'where people learn to think'. Euforie dus in Austin want onze vriend Obama mag nog een ambtstermijntje uitzitten. Ook wij waren opgelucht want nadat we enkele politieke debatten hadden gevolgd, begonnen we te vrezen voor een nieuwe wereldoorlog als Romney aan zet kwam.

De inwonders van Austin gaven aan dat ze hun stadje graag als buitenbeentje van Texas wilden behouden ( Austin, keep it weird ) en dat 'weirde' kwamen we te pas en te onpas tegen. Vooral rond de natuurlijke zwemvijver van Barton Springs vielen we op door onze gewoonheid. We waren omringd door hedendaagse hippies die lustig tot rust kwamen door het uitvoeren van yoga-oefeningen en dat liefst met de tetjes bloot of voor de mannen in een te klein zwemhoosje. Het was lekker warm in Austin dus we hebben drie namiddagen doorgebracht aan deze hippiepool. Op de derde dag begonnen ook wij 'weirdness' te vertonen ( Bert deed plots een stretchoefening en ik las mijn boek zonder verpinken in lotushouding ). Hoog tijd om uit te wijken naar nieuwe oorden dus...

We zijn nog snel een vintagewinkeltje binnengehopt om ons een nieuw countrypak aan te pakken voor onze Bart en Inge-countryband. En ja hoor, voor enkele dollars waren we gesteld. Over Austin deel ik nog even mee dat we een memorabele Gram Parsons-tributenight hebben meegemaakt in den hof van de Threadgillsclub. Gram was verjaard en dat moest uiteraard gevierd worden met enkele topmuzikanten uit Austin en omstreken ( drummer van Omar and the howlers, zanger van Band of heathens ) en waarschijnlijk nog nen hoop muzikanten die wij niet kennen, maar wel wat in de pap te brokken hebben op muzikaal vlak. Gastmuzikanten en zangeressen traden aan en af, en het podium was vaak te klein voor de bezetting die het nummer uitvoerde. Dat zie je hier trouwens vaak dat men bevriende muzikanten op geheel spontane wijze uitnodigt op het podium of ff mee te jammen. Dat is wel bangelijk om te zien...

Dan richting Fort Worth en dat onder een stralende zon en een temperatuurtje van een 25 graden. Fort Worth is een van de oudste westernstadje in de USA en ook al had het iets weg van een cowboydorp in Bobbejaanland, het was er aangenaam vertoeven. Overal saloons met klapdeurtjes, Texaanse rednecks in cowboyplunje en rodeoshows. Wij besloten ook tickets aan te schaffen voor een rodeoshow in de arena en de filmpjes die we daar maakten spreken voor zich : entertainment van de bovenste plank en onethish as hell ... Maar ethiek, daar doen we niet aan in de USA. Dat is meer iets voor het Aziegedeelte van onze trip. Ook kennis gemaakt met enkele Amerikanen van rechtser allooi, maar ook hier blijven we ons verbazen over de vriendelijke aard van 'den Amerikonder'.

Nu aangekomen in Santa Fe, een Spaans-ogend stadje zonder hoogbouw, dambordpatroon of andere Amerikaanse onromantischheden. Het is wel heel surreeel dat we vorige week antimuggenzalf smeerden en verkoeling zochten in the Barton Springs en nu met muts en handschoenen aan lopen. Het weer is hier zo extreem en is zo verweven met het doen en laten van de volgende dag, dat je het moet volgen. Dat doen we dan ook plichtsbewust op the weather channel om van dag op dag te bekijken of we onze trip zoals gepland kunnen verderzetten ( wat niet altijd het geval is door de sneeuw op de wegen ).

Morgen richting Los Alamos om het atoombommuseum te bezichtigen. Hier werd de eerste atoombom vervaardigd in het grootste geheim in die zin dat Los Alamos in die verdorven tijden zelfs niet op de kaart stond. Een geheim stadje met een geheime duistere missie dus. Excitement is on our way, I guess ....

See you laters, alligators !