Same same ... but different

Omdat het nemen van een nachttrein in Thailand een niet te missen-ervaring zou zijn, wilden wij natuurlijk niet achterblijven. Dus wij kochten een one-wayticket richting Chiang Mai en een dikke twee uur later dan voorzien (delay), stapten wij vol goede moed op onze nachttrein. Neenee, den trotter kan er fameus naast zitten hebben we al gemerkt want tot dusver was werkelijk elke trein minstens een uur te laat ( itt wat trotter beweert over de stipte treinen in Thailand ). De trein rammelde en toeterde gelak zot, maar ik heb tot 8 van de 10 uur goed doorgeslapen. Ja, dat heb ik van onze papie die met een tas warme chocomelk in zijn handen en een halve wafel in zijn mond in slaap kon vallen in de zetel. Een eigenschap die hier zeer van pas kan komen. Bertje daarentegen heeft geen oog dichtgedaan zoals de meeste van onze andere coupevrienden. Maar toch, wadden avontuur :)

Om 6 uur 's ochtends zetten we voor het eerst voet op Chiang Maibodem en in onze wazige vermoeidheid lieten we ons nog eens goed afzetten. We spraken iemand van de tourist information aan om de goedkoopste manier te bevragen om naar ons guesthouse te geraken. Hij was wel bereid om zijn balie leeg achter te laten en ons via een achterpoortje voor een prikje ( niet dus ) naar ons hotel te brengen. Wat bleek achteraf in ons guesthouse, er stond een gratis busje op ons te wachten , maar dat was buiten deze lapzwans en zijn bewuste achterpoortje gerekend. Wij denken nog steeds dat de mannen van tourist information daar staan om betrouwbare info mee te geven, maar niet in Thailand hoor. Neenee, dat is gewoon weer een manier om de touristen enkele bahtjes lichter te maken. Ach ja, we arriveerden in een geweldig guesthouse voor een geweldige prijs, waar we uiteindelijk 5 nachten verbleven. Een echte trotterplek en hypersociaal als deze weidgebroekten zijn werd er veel contact gezocht onder elkaar. Ik nuanceer mijn vorige blogbericht bij deze ff want toch wel heel veel leuke mensen ontmoet de laatste dagen hoor. De helft van de aanwezigen hier zijn oudere jongeren die alleen reizen en dat verbaast ons wel. Wat je leest in de reisgidsen blijkt in Thailand dus echt wel een feit : die alleenreizigers zoeken elkaar op en hebben het hier echt wel naar hun zin. In Amerika zag je dit fenomeen amper ... Thailand lijkt me echt wel het land van't goei leven. Wie geen zin heeft om alleen te zijn, is hier niet alleen.

Er is zoveel te doen in en rond Chiang Mai, maar de 3-daagse trekking hebben we met spijt in het hart laten varen wegens zwanger. We hebben wel een one day-trek gedaan en die was ook wel super : olifantje rijden, bergvolkje bezoeken, watervaldouchen en bamboeraften.

Een hoogtepunt was onze cooking at the farm-experience. Dit was een kookles van een hele dag op een zelfvoorzienende bioboerderij net buiten Chiang Mai. Iedereen mocht 6 gerechten kiezen die we in de loop van de dag leerden maken met producten van de boerderij. De combinatie van de te gekke gids, de romantische setting en de plezante groep, maakte het wel een topdag. Ook heel veel bijgeleerd op kookvlak en het receptenboekje zit al in onzen trekzak. Pad thai, no problemo. Massaman curry, check. Spring rolls, back in a minute ... Op deze dag kwamen we er trouwens ook achter waarom de Thai steeds geassocieerd worden met de slagzin ' same same ... but different.' Dat blijkt te gaan over de ladyboys die hier in grote getale rondlopen. Als je als man een nachtje stappen wakker wordt naast een ladyboy en je de pleuris schrikt omdat je bedpartner onder de lakens dezelfde primaire geslachtskenmerken als jijzelf vertoont, dan roep je het uit : Same ?????  Deze ladyboy zal dan repliceren : same same ... but different. Thaise humor blijkt want waar wij dan eens grinniken ( bij dit mopje dat we voor de eerste keer horen ), gaan de Thai slag op keer neer van de jol. En dat laatste vinden wij dan slag op keer grappig. Voila, en zo blijft dat hier leuk voor iedereen.

Ook nog een dagje doorgebracht op ne rozen brommer met nummerplaat 69. Weer grinniken voor ons en neegaan voor de Thai omdat Bert en al zijn mannelijkheid in combinatie met roos wel een grappig zicht is. Vergeleken met de Thai is Bert hier wel een serieus beirke en dat zal hij geweten hebben. Daarstraks werd hij nog aangesproken door een Thai over zijn sterke armen. Jaja, tis nogal ne vent zele, diee van ons. Maar goed, ikke dus achterop geklemd rond Bert zijn sterke armen want andersom voelt Bert zich niet veilig, zeker niet op de superhighway van Chiang Mai. Tis ook wel nen hannekesnest hier op de weg moet ik zeggen. Gelukkig mag ik in de kleine steegjes soms ook ff sjeezen zodat iedereen vewy heppie blijft hier in Chiang Mai. Het werd een kickdagje want op eenzelfde dat heb ik een slang en een tijger geaaid. Dat kan je ook niet elke dag zeggen he??? We bezochten een snakefarm waar enkele zotten een slangenshow gaven en hier had trotter wel gelijk : niet bedoeld voor mensen met een panische angst voor slangen want we waren er niet flauw mee, dedju. De grootste kick van de dag was onmiskenbaar het tigerkingdom waar je mits stevige vergoeding bij de tijgers mocht. Die vergoeding hadden wij er wel voor over want wij hadden vernomen dat deze tijgers ( itt die van de tijgertempel ) niet gedrogeerd waren. Dat wilden wij toch wel eens met eigen ogen zien want hoe was het dan mogelijk dat deze rasechte roofdieren niet aanvielen ??? Met knikkende knieen gingen we de kooi binnen samen met een begeleider. Iedereen moest bij zijn begeleider bijven want hij was de reden waarom ze niet aanvielen. Deze tijgers waren geboren in deze 'zoo' en waren gewoon aan mensen. Bovendien kenden ze de begeleiders door en door. Na een kwartiertje was ik wel aan hen gewend en besloot ik die prachtige beesten even te filmen. In mijn filmwoede verloor ik de begeleider uit het oog. Ik nam dus een beetje afstand van hem en in een mum van tijd had de tijger mij in de gaten ( zie video ). De begeleiders stonden er snel bij en leidden de tijgers af. Er was wel een beetje paniek in de kooi en deze zebra ( heel slim van mij om een streepjesjurkje te dragen ) droop af met de staart tussen de benen. We waren wel echt goed geschrokken hoor. Filmpje zeker bekijken want is echt wel te gek. Spijtig genoeg kan ik op deze computer geen filmpjes en videos uploaden.

Over een half uurtje nemen we de nachtbus naar Bangkok en dan gaan we richting Kanchanaburi ( ongeveer 14 uur reizen ). Niet echt veel zin in, maar vermoedelijk knor ik daar wel weer door. We wilden eerst de nachttrein nemen maar die was al volgeboekt. Ook al had ik het wel gelezen in mijn trotter, ik had niet echt geloofd dat hoogseizoen hier echt hoogseizoen kon zijn als het niet juli of augustus is. Ja, zo gaat dat in mijn simpel hoofdje :) .We hebben gisteren nog snel vanalles vastgelegd, maar op ko phi phi kunnen we al nimmer verblijven wegens volgeboekt en de rest te duur. De andere plekken in het zuiden die we graag wilden doen, hebben we nog net kunnen boeken. Fjuwie...

Het is hier meer van den dolce vita dan in Amerika en mailen en al komt er precies wat minder van. Vind het heel leuk om al die leuke mailtjes te krijgen, maar heb ze nog niet allemaal kunnen beantwoorden. Alle, ik heb er eigenlijk nog bijna geen beantwoord. Sorry daarvoor lieve vriendjes. Op hotmail kunnen we al bijna een week niet meer, dus facebook gebruiken graag indien dringend...

xxx